Archive of SID

‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ و ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در راﺷﺴﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان‪1........................................................................................................................‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ و ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در راﺷﺴﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان‬
‫)ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردي‪ :‬ﺑﺨﺶ ﮔﺮازﺑﻦ ﺟﻨﮕﻞ ﺧﻴﺮود(‬
‫‪3‬‬
‫زﻫﺮا ﻧﻮري‪ ،1‬ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﻓﻘﻬﻲ‪ ،*2‬ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻣﺮوي ﻣﻬﺎﺟﺮ‬
‫ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪93/2/12 :‬‬
‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ‪92/7/3 :‬‬
‫ﭼﻜﻴﺪه‪:‬‬
‫ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﻛﻤﻲ ﻧﻤﻮدن ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ از ﺟﻤﻠﻪ اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ‬
‫ﻣﻜﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺣﺠﻢ و ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ آﻧﻬﺎ در ﻳﻚ ﺟﻨﮕﻞ راش ﻣﻲﭘﺮدازد‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﺎرﺳﻞ ‪ 319‬ﺑﺨﺶ ﮔﺮازﺑﻦ‬
‫ﺟﻨﮕﻞ آﻣﻮزﺷﻲ و ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺧﻴﺮود ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ‪ 48‬ﻫﻜﺘﺎر ﻛﻪ ﺗﺎ زﻣﺎن آﻣﺎرﺑﺮداري در آن ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮحﻫﺎي ﺟﻨﮕﻠﺪاري اﻧﺠﺎم ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ و ﮔﻮﻧﻪ‪ ،‬ﻗﻄﺮ‬
‫ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ و ارﺗﻔﺎع ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ ﻣﻮرد اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬در ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده ﻧﻴﺰ ﮔﻮﻧﻪ درﺧﺘﻲ‪،‬‬
‫ﻗﻄﺮ ﻣﻴﺎﻧﻲ و ﻃﻮل آﻧﻬﺎ ﺛﺒﺖ ﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻟﮕﻮي ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ‪ ،‬ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺮ ﻳﻚ از‬
‫ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﺑﺎ روش آزﻳﻤﻮت‪ -‬ﻓﺎﺻﻠﻪ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از دﺳﺘﮕﺎه ﻓﺎﺻﻠﻪﻳﺎب ﻟﻴﺰري ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‬
‫ﻧﺸﺎن داد ﺣﺠﻢ در ﻫﻜﺘﺎر ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 34/93‬ﻣﺘﺮ ﻣﻜﻌﺐ در ﻫﻜﺘﺎر ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺣﺠﻢ‬
‫ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده و ﺳﺮﭘﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 28/835‬و ‪ 6/622‬ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ در ﻫﻜﺘﺎر اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ درﺟﻪ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ﻧﺮم درﺟﻪ ﻳﻚ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ‪ 44‬درﺻﺪ از ﻛﻞ ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮد‬
‫اﺧﺘﺼﺎص داده اﺳﺖ‪ .‬اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺎﺑﻊ ‪ K-Ripley‬ﻧﺸﺎن داد اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده‪ ،‬ﺳﺮﭘﺎ و‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﻞ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﭙﻪاي ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫واژهﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬ﺧﺸﻜﻪدار اﻓﺘﺎده‪ ،‬ﺧﺸﻜﻪدار ﺳﺮﭘﺎ‪ ،‬ﺗﺎﺑﻊ ‪ ،K-Ripley‬درﺟﺎت ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ‪ ،‬ﺟﻨﮕﻞ راش‪،‬‬
‫ﺟﻨﮕﻠﻬﺎي ﺧﺰري‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
‫‪ - 1‬داﻧﺶ آﻣﻮﺧﺘﻪ دﻛﺘﺮي ﺟﻨﮕﻠﺪاري‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان‪ ،‬داﻧﺸﻜﺪه ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ‪ ،‬ﮔﺮوه ﺟﻨﮕﻠﺪاري و اﻗﺘﺼﺎد ﺟﻨﮕﻞ‪ ،‬ﻛﺮج‪ ،‬اﻳﺮان‬
‫‪ - 2‬داﻧﺸﻴﺎر ﮔﺮوه ﺟﻨﮕﻠﺪاري و اﻗﺘﺼﺎد ﺟﻨﮕﻞ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان‪ ،‬داﻧﺸﻜﺪه ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ‪،‬ﻛﺮج‪ ،‬اﻳﺮان‬
‫* ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪Email: [email protected] :‬‬
‫‪ - 3‬اﺳﺘﺎد ﮔﺮوه ﺟﻨﮕﻠﺪاري و اﻗﺘﺼﺎد ﺟﻨﮕﻞ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان‪ ،‬داﻧﺸﻜﺪه ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ‪،‬ﻛﺮج‪ ،‬اﻳﺮان‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫‪............................................................................................2‬ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻳﺮان‪ ،‬ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎره اول‪ ،‬ﺑﻬﺎر ‪1393‬‬
‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬
‫ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﺪه ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ اﺻﻮل ﺑﻮم‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ و ﺟﻨﮕﻞﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ‬
‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪات و ﺧﺪﻣﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻃﻮر‬
‫ﻣﺴﺘﻤﺮ اراﺋﻪ دﻫﻨﺪ و اﻳﻦ ﻧﻮع ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ از ﻧﻈﺮ‬
‫اﻗﺘﺼﺎدي ﻧﻴﺰ ﺑﻪ وﻳﮋه در درازﻣﺪت ﻣﻘﺮون ﺑﻪ‬
‫ﺻﺮﻓﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد )‪ .(26‬ﻳﻜﻲ از اﺻﻮل‬
‫ﺟﻨﮕﻞﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ‪ ،‬ﺣﻔﻆ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎي ﺟﻨﮕﻠﻲ‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪ .(20،23‬ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و اﻧﺪازهﮔﻴﺮي‬
‫ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده و ﺳﺮﭘﺎ و اﻧﺪازهﮔﻴﺮي اﺑﻌﺎد‬
‫آنﻫﺎ ﻳﻜﻲ از ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎي ﻣﻬﻢ در ﺷﻴﻮه ﺟﻨﮕﻞ‬
‫ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬درﺧﺘﺎن در‬
‫ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﻌﺪ از رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺳﻦ‬
‫ﻛﻬﻮﻟﺖ و ﭘﺎﻳﺎن زﻧﺪﮔﻲ ﮔﻴﺎﻫﻲ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭘﻮﺳﻴﺪن‬
‫ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ‪،‬‬
‫ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﻣﺤﻴﻄﻲ‪ ،‬آﻓﺎت و ﺣﺸﺮات‪ ،‬دﺧﺎﻟﺖﻫﺎي‬
‫اﻧﺴﺎن و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎ را از دﻻﻳﻞ ﻋﻤﺪه آن ﺑﺮﺷﻤﺮد‬
‫)‪ .(31‬ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﺑﻪ دو ﻧﻮع اﺻﻠﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢ‬
‫ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ -1 :‬ﺧﺸﻜﻪدار ﺳﺮﭘﺎ ﻛﻪ ﺧﺸﻚ و ﺑﻲ‬
‫ﺟﺎن اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺗﻨﻪ آن ﺳﺮﭘﺎ‬
‫و رﻳﺸﻪﻫﺎي آن در ﺧﺎك ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه و ﻣﻮﺟﺐ‬
‫اﻳﺴﺘﺎدﮔﻲ آن ﺑﺮ روي زﻣﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد‪ -2 .‬ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دار اﻓﺘﺎده ﻛﻪ ﺑﻪ اﻧﺪامﻫﺎي درﺧﺘﺎن ﻣﺮده ﻛﻪ ﭘﺲ‬
‫از ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ روي زﻣﻴﻦ ﻣﻲاﻓﺘﻨﺪ اﻃﻼق‬
‫ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻘﺎﻳﺎي ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﺸﻚ و ﺑﻴﺠﺎن از‬
‫دﻳﺪﮔﺎه ﺟﻨﮕﻞﺷﻨﺎﺳﻲ و ﺑﻮمﺷﻨﺎﺳﻲ ﺟﻨﮕﻞ‬
‫اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋهاي دارﻧﺪ و اﻛﻮﻟﻮژﻳﺴﺘﻬﺎ اﻏﻠﺐ‬
‫ﻛﺎرﻛﺮدﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ را ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﻗﺎﻳﻞ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‬
‫)‪ .(34 ،22‬در واﻗﻊ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻋﻤﺮ ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ‬
‫درﺧﺖ وﻇﺎﻳﻒ اﻛﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ آن در اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢ‬
‫ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻤﻲﻳﺎﺑﺪ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫زﻳﺴﺘﮕﺎهﻫﺎﻳﻲ را ﺑﺮاي ﺣﻴﺎت وﺣﺶ در ﻣﺤﻴﻂ‬
‫ﺟﻨﮕﻞ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬درﺧﺘﺎن اﻓﺘﺎده ﻧﻴﺰ ﺿﻤﻦ‬
‫ﺗﺄﺛﻴﺮ در زادآوري‪ ،‬آﺷﻴﺎن اﻛﻮﻟﻮژﻳﻚ ﺟﺪﻳﺪي را‬
‫ﺑﺮاي ﺑﺴﻴﺎري از ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﮔﻴﺎﻫﻲ و ﺟﺎﻧﻮري‬
‫ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ )‪ .(30‬اﻏﻠﺐ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ در‬
‫ﺟﻨﮕﻞ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ ﺟﻨﮕﻞﻫﺎ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت در ﺳﺎﺧﺘﺎر‬
‫ﺟﻨﮕﻞ‪ ،‬ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ آﺷﻔﺘﮕﻲ‪ ،‬ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺘﻲ‬
‫از ﺟﻤﻠﻪ ﺣﺎﺻﻠﺨﻴﺰي ﺧﺎك‪ ،‬ﻣﻴﺰان ﺧﺸﻜﻪ دار‬
‫دﻳﺪه ﺷﺪه در آنﻫﺎ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬
‫ﻣﻘﺪار در ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي ﺑﻜﺮ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻲﺧﻮرد )‪.(6‬‬
‫ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬
‫و ﺑﺮرﺳﻲ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي ﺷﻤﺎل‬
‫اﻳﺮان و اﻫﻤﻴﺖ آنﻫﺎ در اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎي ﺟﻨﮕﻠﻲ‪،‬‬
‫ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ و ﻧﻘﺶ ﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن آﻧﻬﺎ در‬
‫اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﺟﻨﮕﻠﻲ در ﻛﺸﻮر اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ )‪.(17،21،27،32،36‬‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در‬
‫ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ و ﺑﺎ‬
‫ارزشﺗﺮﻳﻦ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻨﮕﻠﻲ ﻛﺸﻮر )‪ (25‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻘﺎدﻳﺮ‬
‫ﺑﺎﻻي ﺧﺸﻜﻪ دار ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻣﻬﻤﻲ در ﺗﻨﻮع زﻳﺴﺘﻲ و‬
‫ﻛﺎرﻛﺮد اﻛﻮﺳﻴﺘﻤﻬﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪ .(19‬ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻨﻮع‬
‫ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻗﻄﺮ‪ ،‬ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ و‬
‫اﻟﮕﻮﻫﺎي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﺣﺠﻢ‬
‫ﺧﺸﻜﻪ دار ﻣﻬﻢ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ )‪ .(9‬آﻧﺎﻟﻴﺰ اﻟﮕﻮي‬
‫ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻳﻚ اﺑﺰار ﻣﻌﻤﻮل در اﻛﻮﻟﻮژي ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻲ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎي ﻣﻬﻢ و‬
‫ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎي ﺟﻨﮕﻠﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻋﻠﻲرﻏﻢ اﻳﻨﻜﻪ ﻛﻤﻲ ﻧﻤﻮدن اﻟﮕﻮي ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ ﺑﺮاي درك ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎي ﺷﺎﻳﻌﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ درﺧﺘﺎن ﻣﻲﺷﻮد ﻣﻬﻢ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ و ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در راﺷﺴﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان‪3........................................................................................................................‬‬
‫اﻃﻼﻋﺎت اﻧﺪﻛﻲ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ‬
‫ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در راﺷﺴﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺟﻮاﻣﻊ ﺟﻨﮕﻠﻲ ﺧﺰري‬
‫ﻣﻮﺟﻮد ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ‪،‬‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﻛﻤﻲ ﻧﻤﻮدن ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ‬
‫ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ از ﺟﻤﻠﻪ اﻟﮕﻮي‬
‫ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺣﺠﻢ و ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ آﻧﻬﺎ‬
‫در ﻳﻚ ﺟﻨﮕﻞ راش در ﺷﻤﺎل اﻳﺮان ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫ﺷﻜﻞ ‪ -1‬ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﺷﻤﺎل اﻳﺮان‪ ،‬اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران‬
‫ﻣﻮاد و روش ﻫﺎ‬
‫ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪:‬‬
‫اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ در ﺑﺨﺶ ﮔﺮازﺑﻦ از ﺟﻨﮕﻞ آﻣﻮزﺷﻲ‬
‫و ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺧﻴﺮود در ﺷﻤﺎل اﻳﺮان اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺟﻨﮕﻞ آﻣﻮزﺷﻲ و ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺧﻴﺮود در ‪7‬‬
‫ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮي ﺷﺮق ﻧﻮﺷﻬﺮ ﺑﻴﻦ ‪ 36 o 27 ′‬ﺗﺎ ‪36 o 40′‬‬
‫ﻋﺮض ﺷﻤﺎﻟﻲ و ‪ 51o 32′‬ﺗﺎ ‪ 51o 43 ′‬ﻃﻮل ﺷﺮﻗﻲ‬
‫واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ )ﺷﻜﻞ ‪ .(1‬ﮔﺴﺘﺮه ﻛﻞ ﺟﻨﮕﻞ‬
‫ﺧﻴﺮود ﺣﺪود ‪ 8000‬ﻫﻜﺘﺎر ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ رودﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﺧﻴﺮود‪ ،‬آﺑﺮﻳﺰ اﺻﻠﻲ اﻳﻦ ﺣﻮزه ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲآﻳﺪ‪.‬‬
‫ﺟﻨﮕﻞ ﺧﻴﺮود ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻔﺖ ﺑﺨﺶ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ‬
‫ﺑﺨﺶ ﮔﺮازﺑﻦ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ اﻳﻦ‬
‫ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﺎرﺳﻞ ‪ 319‬اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺴﺎﺣﺖ ‪ 48‬ﻫﻜﺘﺎر ﻛﻪ دﺳﺖ ﻧﺨﻮرده ﺑﻮده و ﺗﺎ‬
‫زﻣﺎن آﻣﺎرﺑﺮداري در آن ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫ﭘﺮورﺷﻲ‪ ،‬ﺗﺠﺪﻳﺪﺣﻴﺎت و ﺑﻬﺮهﺑﺮداري ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي‬
‫ﺷﺪه )در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮﺣﻬﺎي ﺟﻨﮕﻠﺪاري( اﻧﺠﺎم‬
‫ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻧﺎﻫﻤﺴﺎل ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬
‫ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻴﺰان‬
‫ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 1300‬ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮ و‬
‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ دﻣﺎي ﺳﺎﻻﻧﻪ ‪ 15/9‬درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻴﮕﺮاد‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻃﺒﻖ ﻧﻘﺸﻪ ﺗﻴﭗﺑﻨﺪي ﺑﺨﺶ ﮔﺮازﺑﻦ‬
‫ﺗﻴﭗ ﻋﻤﺪه در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ راش ﻣﻲ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ )‪.(15‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﻣﻜﺎﻧﻲ ﭘﺪﻳﺪهﻫﺎ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﻧﻘﺸﻪ وﺿﻌﻴﺖ‬
‫اﺳﺘﻘﺮار آﻧﻬﺎ در ﻋﺮﺻﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در‬
‫اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ از روش ﺛﺒﺖ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ درﺧﺘﺎن ﺑﻪ‬
‫ﺻﻮرت ﻧﻘﻄﻪ ﺑﺎ ﻃﻮل و ﻋﺮض ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ‬
‫ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاي ﺛﺒﺖ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از روش‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
‫‪............................................................................................4‬ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻳﺮان‪ ،‬ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎره اول‪ ،‬ﺑﻬﺎر ‪1393‬‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪ – آزﻳﻤﻮت اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر‬
‫دﺳﺘﮕﺎه ﻓﺎﺻﻠﻪﻳﺎب ﻟﻴﺰري )‪ (TP 360‬ﺑﻪ ﻛﺎر‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ اﺑﺘﺪا ﻣﺨﺘﺼﺎت ﻳﻚ‬
‫ﻧﻘﻄﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺮ روي ﺟﺎده ﺟﻨﮕﻠﻲ ﻣﺸﺨﺺ‬
‫ﮔﺮدﻳﺪ و ﻣﺨﺘﺼﺎت آن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از دﺳﺘﮕﺎه‬
‫‪ GPS‬ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﺎﻻ ﺛﺒﺖ ﮔﺮدﻳﺪ و اﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان ﻧﻘﻄﻪ ﺷﺎﺧﺺ )‪ (Bench-mark‬در ﻧﻈﺮ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ دﺳﺘﮕﺎه ﻓﺎﺻﻠﻪﻳﺎب ﻟﻴﺰري در‬
‫ﻋﺮﺻﻪ در ﻣﻜﺎنﻫﺎي ﻣﺸﺨﺼﻲ )اﻳﺴﺘﮕﺎه( ﻣﺴﺘﻘﺮ‬
‫ﺷﺪ و ﻓﺎﺻﻠﻪ و آزﻳﻤﻮت ﻛﻠﻴﻪ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ‬
‫ﺑﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﮕﺎه ﻳﺎدداﺷﺖ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬در ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎي اﻓﺘﺎده‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﺸﺎن دادن ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ‬
‫آﻧﻬﺎ در ﻧﺮماﻓﺰارﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اﻣﺘﺪاد ﺧﺸﻜﻪدار‬
‫از ﺳﻤﺖ ﻗﻄﻮر ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻧﺎزك ﻧﻴﺰ اﻧﺪازهﮔﻴﺮي‬
‫ﮔﺮدﻳﺪ و در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ دادهﻫﺎي ﻓﺎﺻﻠﻪ –‬
‫آزﻳﻤﻮت ﻛﻪ در ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت زﻣﻴﻨﻲ ﺑﺮداﺷﺖ‬
‫ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از رواﺑﻂ رﻳﺎﺿﻲ )‪(28‬‬
‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﻜﺎﻧﻲ آﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻃﻮل و‬
‫ﻋﺮض ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬
‫در ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ‬
‫ﺣﺠﻢ از ﻓﺮﻣﻮل ﻫﻮﺑﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫درﺟﻪ ﺑﻨﺪي ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ‪:‬‬
‫ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻴﺎري از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ‬
‫ﻣﻴﻜﺮوارﮔﺎﻧﻴﺴﻢﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد و ﺗﻨﻮع زﻳﺴﺘﻲ و‬
‫ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ ﺧﺸﻜﻪدار ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ارزﻳﺎﺑﻲ و‬
‫درﺟﻪﺑﻨﺪي ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺆﻟﻔﻪ ﻣﻬﻤﻲ‬
‫در ﺑﺮرﺳﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر درﺟﻪﺑﻨﺪي ﻛﻴﻔﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ از‬
‫درﺟﻪﺑﻨﺪي زﻳﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ )‪.(33 ،3‬‬
‫ﺳﺨﺖ‪ :‬ﺧﺸﻜﻪدار ﺳﺨﺖ ﺧﺸﻜﻪداري اﺳﺖ در‬
‫ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ آﻏﺎزﻳﻦ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ و ﺑﺮاي‬
‫ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ﻛﺎﻣﻞ آن ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎي زﻳﺎدي ﻣﻲ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺜﺎل ﺑﺎرز آن در ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎي ﺷﻤﺎل ﮔﻮﻧﻪ‬
‫اﻧﺠﻴﻠﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ ﺗﻮﺧﺎﻟﻲ )‪ :(h‬درﺧﺘﺎن ﺗﻮﺧﺎﻟﻲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ‬‫ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص در ﭼﻮب ﺑﺮﺧﻲ از درﺧﺘﺎن و‬
‫ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺧﺎص ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در اﻳﻦ‬
‫درﺧﺘﺎن‪ ،‬درﺧﺖ از درون ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻛﺎﻣﻞ ﭘﻮﺳﻴﺪه‬
‫و ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﭘﻮﺳﺖ درﺧﺖ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ‬
‫اﺳﺘﻮاﻧﻪاي ﺗﻮ ﺧﺎﻟﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ و از اﻫﻤﻴﺖ‬
‫ﻓﻮقاﻟﻌﺎده ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﺗﻨﻮعزﻳﺴﺘﻲ در ﺟﻨﮕﻞ‬
‫ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ ﻧﺮم )‪ :(S‬در ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ﻧﺮم درﺧﺖ وارد ﻣﺮاﺣﻞ‬‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ﺷﺪه و ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ‬
‫ﻣﻴﻜﺮوارﮔﺎﻧﻴﺴﻤﻲ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ اﺳﺖ و ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ‬
‫آن از اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﺎﻓﺖ ﺳﺨﺖ ﭼﻮﺑﻲ ﺑﻪ‬
‫ﺑﺎﻓﺖ ﻧﺮم ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ وﺟﻪ ﺗﻤﺎﻳﺰ آن از‬
‫ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺨﺖ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻮع ﺧﺸﻜﻪدار‪،‬‬
‫ﺧﻮد ﺑﻪ ﭼﻬﺎر درﺟﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮد‪:‬‬
‫‪ -‬ﻧﺮم درﺟﻪ ﻳﻚ )‪ :(S1‬درﺧﺖ ﺗﺎزه اﻓﺘﺎده‪ ،‬ﭘﻮﺳﺖ و‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫‪ :gm‬ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﻣﻴﺎﻧﻲ )ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ(‬
‫‪ :‬ﻃﻮل ﺧﺸﻜﻪ دار )ﻣﺘﺮ(‬
‫ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ ﻧﻴﺰ از‬
‫راﺑﻄﻪ زﻳﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ‪:‬‬
‫ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ ‪V= gdbh*h*f‬‬
‫‪ :gdbh‬ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ )ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ(‬
‫‪ :h‬ارﺗﻔﺎع ﺧﺸﻜﻪ دار )ﻣﺘﺮ(‬
‫‪ :f‬ﺿﺮﻳﺐ ﺷﻜﻞ )‪.(32‬‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
‫ﭼﻮب درﺧﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ اﺳﺖ و ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت‬
‫ﺟﻮاﻧﻪ رﺷﺪ ﻳﻚ ﺳﺎل اﺧﻴﺮ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ و ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در راﺷﺴﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان‪5........................................................................................................................‬‬
‫ ﻧﺮم درﺟﻪ دو )‪ :(S2‬ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ درون ﭼﻮب واﺿﺢ‬‫اﺳﺖ و در اﻏﻠﺐ ﻣﻮارد ﭘﻮﺳﺖ درﺧﺖ دﻳﺪه‬
‫اﻣﺮوزه ﺑﻪ ﺟﺎي ﺗﺎﺑﻊ ‪ K-Ripely‬از ﺷﻜﻞ اﺻﻼح‬
‫ﺷﺪه آن ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺎﺑﻊ ‪ L‬ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ )‪Besag (1977‬‬
‫اراﺋﻪ ﺷﺪ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻄﻲ ﺗﺎﺑﻊ‬
‫‪ K‬ﺑﻮده و ﻧﻴﺰ وارﻳﺎﻧﺲ ‪ K‬را ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‬
‫)‪ .(12‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﺶ و ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺗﺎﺑﻊ ‪ L‬ﻧﺴﺒﺖ‬
‫ﺑﻪ ‪ K‬ﺳﺎدهﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﻓﺮﻣﻮل اﻳﻦ ﺗﺎﺑﻊ ﺑﻪ ﺻﻮرت‬
‫زﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬
‫ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎ دﻳﺪه ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ ﻧﺮم درﺟﻪ ﺳﻪ )‪ :(S3‬درون ﭼﻮب و ﭘﻮﺳﺖ درﺧﺖ‬‫ﻛﺎﻣﻼً ﭘﻮﺳﻴﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺳﺮ ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻛﻨﺪه‬
‫ﺷﺪهاﻧﺪ و ﺑﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﻮدري در‬
‫ﻣﻲآﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ -‬ﻧﺮم درﺟﻪ ﭼﻬﺎر )‪ :(S4‬درون ﭼﻮب و ﭘﻮﺳﺖ‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫در اﻳﻦ ﻓﺮﻣﻮل‪:‬‬
‫ﻛﺎﻣﻼً ﭘﻮﺳﻴﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬در ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻮارد درﺧﺖ‬
‫ﻛﺎﻣﻼً ﺑﻪ ﺧﺎك ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه و ﭘﻮﺷﺶ ﻋﻠﻔﻲ ﻛﺎﻣﻼً‬
‫ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از ﺗﺎﺑﻊ ‪K-Ripley‬‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﺎﺑﻊ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻌﺪاد درﺧﺖ‬
‫ﻣﻮﺟﻮد در ﻳﻚ ﺷﻌﺎع ﻣﺸﺨﺺ )‪ (r‬ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ‬
‫اﻟﮕﻮﻫﺎي ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻣﻲﭘﺮدازد‪ .‬در اﻳﻦ روش ﻓﻮاﺻﻞ‬
‫ﺑﻴﻦ ﺗﻤﺎم ﺟﻔﺖ ﻧﻘﺎط ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﻄﺢ ﻣﻮرد‬
‫ﺑﺮرﺳﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد )‪ .(2‬اﻳﻦ ﺗﺎﺑﻊ‬
‫ﺑﺮاي ﻳﻚ اﻟﮕﻮي ﻧﻘﻄﻪاي ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻪ ﺻﻮرت زﻳﺮ‬
‫ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪.‬‬
‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺗﻌﺪاد درﺧﺘﺎن‬
‫ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ‬
‫ﻫﻤﺴﺎﻳﻪاي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻌﺎع ‪ r‬از ﻳﻚ درﺧﺖ‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﺗﺮاﻛﻢ )ﺗﻌﺪاد در واﺣﺪ ﺳﻄﺢ(‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در ﻳﻚ اﻟﮕﻮي ﻛﺎﻣﻼً ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﺎ ﺗﺮاﻛﻢ ‪،‬‬
‫ﺑﺮﻗﺮار اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در‬
‫راﺑﻄﻪ‬
‫اﻟﮕﻮي ﺗﺠﻤﻌﻲ ﻛﻪ در آن ﺗﻌﺪاد ﻫﻤﺴﺎﻳﻪﻫﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬
‫از ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬
‫‪.‬‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫‪ :A‬ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ )ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ( ‪،‬‬
‫‪ :N‬ﺗﻌﺪاد ﻧﻘﺎط )درﺧﺘﺎن( ‪ :d ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪ )ﻣﺘﺮ( و ‪K‬‬
‫)‪ :(I, j‬ﻓﺎﻛﺘﻮر وزن اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ دو‬
‫درﺧﺖ ‪ I‬و ‪ J‬ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ ﻳﺎ ﻣﺴﺎوي ‪ d‬ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ‪1‬‬
‫و اﮔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺻﻔﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫در روش ‪ K-Ripley‬ﺑﺮاي آزﻣﻮن ﻣﻌﻨﻲ دار ﺑﻮدن‬
‫ﺗﻔﺎوت اﻟﮕﻮي ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه ﺑﺎ اﻟﮕﻮي ﺗﺼﺎدﻓﻲ‬
‫)ﻓﺮض ﺻﻔﺮ( ﺣﺪود اﻋﺘﻤﺎد ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن‬
‫ﻣﻮﻧﺖﻛﺎرﻟﻮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻲﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮري‬
‫ﻛﻪ اﮔﺮ ﺗﺎﺑﻊ ‪ L‬در داﺧﻞ اﻳﻦ ﻣﺤﺪوده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪،‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه ﺑﺎ اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ‬
‫ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲ داري ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ اﻣﺎ‬
‫اﮔﺮ ﺗﺎﺑﻊ ‪ L‬ﺑﺎﻻﺗﺮ از اﻳﻦ ﻣﺤﺪوده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪،‬‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻪ وﺟﻮد اﻟﮕﻮي ﻛﭙﻪاي و اﮔﺮ ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ از اﻳﻦ‬
‫ﻣﺤﺪوده واﻗﻊ ﺷﻮد‪ ،‬ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه اﻟﮕﻮي ﻣﻨﻈﻢ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻛﻠﻴﺎت ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻘﺎدﻳﺮ‬
‫ﺗﺎﺑﻊ ﻳﻚ ﻣﺘﻐﻴﺮه ‪ K-Ripley‬و ﺣﺪود ﻣﻮﻧﺖﻛﺎرﻟﻮ‬
‫ﺑﺎ ‪ 99‬ﺑﺎر ﺷﺒﻴﻪ ﺳﺎزي ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺮم اﻓﺰار ‪ArcGIS‬‬
‫‪ 2010‬اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪.‬‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
‫‪............................................................................................6‬ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻳﺮان‪ ،‬ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎره اول‪ ،‬ﺑﻬﺎر ‪1393‬‬
‫‪ 6/622‬ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ در ﻫﻜﺘﺎر اﺳﺖ )ﺟﺪول ‪.(1‬‬
‫ﺷﻜﻞ ‪ ،2‬درﺻﺪ اﺧﺘﻼط ﺣﺠﻤﻲ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﻲدﻫﺪ‪.‬‬
‫درﺟﺎت ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ‪:‬‬
‫درﺻﺪ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ‬
‫ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ در ﻧﻤﻮدار ‪ 3‬ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺷﻜﻞ اﺳﺘﻨﺒﺎط ﻣﻲﮔﺮدد‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ درﺟﻪ‬
‫ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ‪ S1‬ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ‪ 44‬درﺻﺪ از ﻛﻞ‬
‫ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داده‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻧﺘﺎﻳﺞ‬
‫در ﻣﺠﻤﻮع ‪ 2201‬ﺧﺸﻜﻪ دار ﺳﺮﭘﺎ و اﻓﺘﺎده از ﻧﻪ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ ) ‪Prunus avium, Fagus orientalis, Acer‬‬
‫‪velutiunm, Quercus castaneifolia, Alnus‬‬
‫‪subcordata, Acer cappadocicum, Ulmus‬‬
‫‪ (glabra, Tillia begonifolia‬در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮرد اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد‬
‫ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ و اﻓﺘﺎده ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 900‬و‬
‫‪ 1301‬ﻋﺪد ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺣﺠﻢ در ﻫﻜﺘﺎر ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 34/93‬ﻣﺘﺮ‬
‫ﻣﻜﻌﺐ در ﻫﻜﺘﺎر ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎي اﻓﺘﺎده و ﺳﺮﭘﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 28/835‬و‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫ﺟﺪول ‪ -1‬ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده و ﺳﺮﭘﺎ‬
‫ﻧﺎم ﻋﻠﻤﻲ ﮔﻮﻧﻪ‬
‫ﻧﺎم ﻓﺎرﺳﻲ ﮔﻮﻧﻪ‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫ﺣﺠﻢ )ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ در ﻫﻜﺘﺎر(‬
‫ﺧﺸﻜﻪ دار اﻓﺘﺎده‬
‫‪iv‬‬
‫ﺧﺸﻜﻪ دار ﺳﺮﭘﺎ‬
‫راش‬
‫‪Fagus orientalis‬‬
‫‪20/10‬‬
‫ﻣﻤﺮز‬
‫‪Carpinus betulus‬‬
‫‪2/39‬‬
‫ﭘﻠﺖ‬
‫‪Acer velutiunm‬‬
‫‪0/27‬‬
‫ﺑﻠﻮط‬
‫‪Quercus castaneifolia‬‬
‫‪2/84‬‬
‫ﺗﻮﺳﻜﺎ‬
‫‪Alnus subcordata‬‬
‫‪2/01‬‬
‫‪0/32‬‬
‫ﺷﻴﺮدار‬
‫‪Acer cappadocicum‬‬
‫‪0/004‬‬
‫‪0/004‬‬
‫ﮔﻴﻼس وﺣﺸﻲ‬
‫‪Prunus avium‬‬
‫‪-‬‬
‫‪0/004‬‬
‫ﻣﻠﺞ‬
‫‪Ulmus glabra‬‬
‫‪0/71‬‬
‫‪0/17‬‬
‫ﻧﻤﺪار‬
‫‪Tillia begonifolia‬‬
‫‪0/51‬‬
‫‪-‬‬
‫‪28/83‬‬
‫‪6/62‬‬
‫ﻣﺠﻤﻮع‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫‪5/16‬‬
‫‪0/46‬‬
‫‪h‬‬
‫‪c‬‬
‫‪0/36‬‬
‫‪0/14‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
‫ﻛﻞ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ‬
‫‪25/26‬‬
‫‪2/33‬‬
‫‪0/ 63‬‬
‫‪2/98‬‬
‫‪2/33‬‬
‫‪0/007‬‬
‫‪0/003‬‬
‫‪0/88‬‬
‫‪0/51‬‬
‫‪34/93‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ و ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در راﺷﺴﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان‪7........................................................................................................................‬‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫ﺷﻜﻞ ‪ -2‬درﺻﺪ اﺧﺘﻼط ﺣﺠﻤﻲ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
‫ﺷﻜﻞ ‪ -3‬درﺻﺪ اﺧﺘﻼط ﺣﺠﻤﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ در درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫‪............................................................................................8‬ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻳﺮان‪ ،‬ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎره اول‪ ،‬ﺑﻬﺎر ‪1393‬‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫ﺷﻜﻞ ‪ -4‬ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫ﺷﻜﻞ ‪ -5‬ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده‬
‫در ﻣﺠﻤﻮع ﻧﻴﺰ دو ﻃﺒﻘﻪ ‪ S2‬و ‪ S3‬ﺑﻴﺸﺘﺮ از ‪45‬‬
‫درﺻﺪ از ﺣﺠﻢ ﻛﻞ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ را در ﺧﻮد‬
‫ﺟﺎي دادهاﻧﺪ‪ .‬ﻃﺒﻘﻪ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎي ﺗﻮﺧﺎﻟﻲ ﻧﻴﺰ‬
‫ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ درﺻﺪ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داده اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫‪A‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﻣﻜﺎﻧﻲ‪:‬‬
‫ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده و ﺳﺮﭘﺎ در‬
‫ﭘﺎرﺳﻞ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﺷﻜﻞﻫﺎي ‪ 4‬و ‪5‬‬
‫ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺎﺑﻊ ‪K-Ripley‬‬
‫ﻧﺸﺎن داد اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده‪،‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ و ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در راﺷﺴﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان‪9........................................................................................................................‬‬
‫ﺳﺮﭘﺎ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﻞ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در‬
‫ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﭙﻪاي ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )ﺷﻜﻞﻫﺎي‬
‫‪ 7 ،6‬و ‪ .(8‬زﻳﺮا در ﻫﺮ ﺷﻌﺎﻋﻲ از ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ‪،‬‬
‫ﺧﻂ ﻣﻘﺎدﻳﺮ )‪ L(d‬ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺣﺪود ﻣﻮﻧﺖ ﻛﺎرﻟﻮ‬
‫ﻗﺮار دارد‪.‬‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫ﺷﻜﻞ ‪ -6‬ﻣﻘﺪار ﺗﺎﺑﻊ )‪ L(d‬و ﺣﺪود اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻮﻧﺖ‬
‫ﻛﺎرﻟﻮ ﺑﺮاي ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫ﺷﻜﻞ ‪ -7‬ﻣﻘﺪار ﺗﺎﺑﻊ )‪ L(d‬و ﺣﺪود اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻮﻧﺖ‬
‫ﻛﺎرﻟﻮ ﺑﺮاي ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ‬
‫ﺷﻜﻞ ‪ -8‬ﻣﻘﺪار ﺗﺎﺑﻊ )‪ L(d‬و ﺣﺪود اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻮﻧﺖ‬
‫ﻛﺎرﻟﻮ ﺑﺮاي ﻛﻞ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫درك و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻟﮕﻮي ﻣﻜﺎﻧﻲ و ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﺪف ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‬
‫اﻟﮕﻮﺑﺮداري از ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﺟﻨﮕﻠﻲ‬
‫ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻴﻮهﻫﺎي ﺟﻨﮕﻞﺷﻨﺎﺳﻲ‬
‫ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪(9،16‬‬
‫در ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ارزﻳﺎﺑﻲ ﭘﺎﻳﺪاري‬
‫ﺟﻨﮕﻞﻫﺎ ﻧﻴﺰ‪ ،‬ﺧﺸﻜﻪدار ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺎﺧﺺ ﻣﻬﻤﻲ‬
‫ﺑﺮاي ﺗﻨﻮع زﻳﺴﺘﻲ و ﺗﺮﺳﻴﺐ ﻛﺮﺑﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه‬
‫و زﻳﺴﺘﮕﺎه ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺮاي داﻣﻨﻪ وﺳﻴﻌﻲ از‬
‫ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﮔﻴﺎﻫﻲ و ﺟﺎﻧﻮري ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪.(9‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 34/93‬ﻣﺘﺮ ﻣﻜﻌﺐ‬
‫در ﻫﻜﺘﺎر ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده ‪%81‬‬
‫و ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ ‪ % 19‬از ﺣﺠﻢ ﻛﻞ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ‪ .‬ﺣﺠﻢ ﺑﺎﻻي ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎي اﻓﺘﺎده ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺎ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ‬
‫ﺟﻨﮕﻞ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﺤﻮل و ﭘﻮﺳﻴﺪه ﺷﺪن‬
‫ﺑﺎﻻ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ )‪ .(8‬ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﺎً‬
‫‪ %6/15‬ﻣﻮﺟﻮدي ﺳﺮﭘﺎي اﻳﻦ ﭘﺎرﺳﻞ را ﺗﺸﻜﻴﻞ‬
‫ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده و ﺳﺮﭘﺎ‬
‫ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ 5‬و ‪ 1/15‬درﺻﺪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬
‫دﻳﮕﺮي ﻛﻪ در ﺑﺨﺶ ﮔﺮازﺑﻦ ﺗﻮﺳﻂ ‪Mohadjer‬‬
‫‪ (2008) et al.,‬اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﻲدﻫﺪ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ ‪ 1/2‬درﺻﺪ ﺣﺠﻢ‬
‫ﺳﺮﭘﺎي اﻳﻦ ﺑﺨﺶ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﻨﺪ )‪ .(26‬در‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﻳﮕﺮي ﻛﻪ در ﺟﻨﮕﻞ آﻣﻮزﺷﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ‬
‫ﺧﻴﺮود اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ در ﺑﺨﺶ‬
‫ﭘﺎﺗﻢ ﺳﻪ ﻣﺘﺮ ﻣﻜﻌﺐ در ﻫﻜﺘﺎر و در ﺑﺨﺶ ﻧﻤﺨﺎﻧﻪ‬
‫ﭘﻨﺞ ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ در ﻫﻜﺘﺎر ﺑﺮآورد ﮔﺮدﻳﺪ )‪ (33‬ﻛﻪ‬
‫ﻋﻠﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮدن ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬
‫ﺣﺎﺿﺮ )‪ 35‬ﻣﺘﺮ ﻣﻜﻌﺐ در ﻫﻜﺘﺎر( ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
‫‪............................................................................................10‬ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻳﺮان‪ ،‬ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ‪ ،‬ﺷﻤﺎره اول‪ ،‬ﺑﻬﺎر ‪1393‬‬
‫ﺑﺨﺸﻬﺎي ﻣﺬﻛﻮر را از ﺳﻮﻳﻲ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ‬
‫دﻫﻪ ﺑﻬﺮهﺑﺮداري در ﺑﺨﺶﻫﺎي ﭘﺎﺗﻢ و ﻧﻤﺨﺎﻧﻪ و‬
‫از ﺳﻮﻳﻲ دﻳﮕﺮ ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺑﻪ روﺳﺘﺎ و وﺟﻮد‬
‫ﻛﻮرهﻫﺎي ذﻏﺎلﮔﻴﺮي در آن ﺑﺨﺶﻫﺎ داﻧﺴﺖ ﻛﻪ‬
‫ﻫﻴﭻ ﻛﺪام از اﻳﻦ ﻣﻮارد در ﭘﺎرﺳﻞ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬
‫در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﮕﺮدﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻣﺸﺎﻫﺪات ‪ (2008) Wisdom et al.,‬ﻛﻪ ﺑﻴﺎن‬
‫ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺗﺮاﻛﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده در ﺗﻮده‬
‫ﻫﺎي ﺟﻨﮕﻠﻲ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺷﺪت ﺑﺮداﺷﺖ ﭼﻮب و‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‬
‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دﻳﮕﺮي ﻛﻪ در ﺗﻮده‪-‬‬
‫ﻫﺎي ﻛﻬﻨﺴﺎل راش در اروﭘﺎ و آﻣﺮﻳﻜﺎي ﺷﻤﺎﻟﻲ‬
‫اﻧﺠﺎم ﺷﺪهاﻧﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ را‬
‫ﺑﺎﻻﺗﺮ ﮔﺰارش ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ )‪ (12،18‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮔﺴﺘﺮدهاي ﻛﻪ در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﻄﺢ‬
‫ﺟﻨﮕﻠﻬﺎي راش اروﭘﺎﻳﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪهاﻧﺪ ﻧﺸﺎن‬
‫دﻫﻨﺪه ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﺣﺪود ‪130‬‬
‫ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ در ﻫﻜﺘﺎر ﺑﻮدهاﻧﺪ )‪ .(11‬ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﺎداري ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻧﻮع ﺟﻨﮕﻞ‪،‬‬
‫دوره زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻮرد ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ و ﺣﺠﻢ درﺧﺘﺎن زﻧﺪه ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪ .(35‬در‬
‫ﭘﺎرﺳﻞ ‪ 319‬ﮔﻮﻧﻪ راش ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﺣﺠﻢ‬
‫ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ و اﻓﺘﺎده را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﺪ‪.‬‬
‫ﻧﻜﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در اﺧﺘﻼط ﺣﺠﻤﻲ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ‪ ،‬ﺳﻬﻢ ﻫﺸﺖ درﺻﺪي ﮔﻮﻧﻪ‬
‫ﺑﻠﻮط در ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻠﻮط ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﺣﺠﻢ ﻛﻞ ‪ 127/54‬ﻣﺘﺮ‬
‫ﻣﻜﻌﺐ و ﺣﺠﻢ در ﻫﻜﺘﺎر ‪ 2/65‬ﻣﺘﺮﻣﻜﻌﺐ ﻛﻤﺘﺮ‬
‫از ﻧﻴﻢ درﺻﺪ ﺣﺠﻢ ﺳﺮﭘﺎي ﺗﻮده را ﺗﺸﻜﻴﻞ‬
‫ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻛﻪ در ﺷﻜﻞ ‪ 3‬ﻣﺸﺎﻫﺪه‬
‫ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺣﺪود ﻧﻪ درﺻﺪ ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺑﻠﻮط‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﻣﺮز ﺑﺎﻻﻳﻲ ﭘﺎرﺳﻞ و ﺑﺮ روي‬
‫ﻳﺎلﻫﺎ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و از ﺳﻮﻳﻲ دﻳﮕﺮ ﺣﺪود ‪70‬‬
‫‪ %‬ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎي ﺑﻠﻮط ﻛﻪ در اﻳﻦ ﭘﺎرﺳﻞ ﺣﻀﻮر‬
‫داﺷﺘﻨﺪ ﻗﻄﺮ زﻳﺮ ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣﻲرﺳﺪ ﻳﺎلﻫﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ وزش ﺑﺎد ﺷﺪﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺮون‬
‫زدﮔﻲﻫﺎي ﺳﻨﮕﻲ و ﻛﻢ ﻋﻤﻖ ﺑﻮدن ﺧﺎك ﻣﺤﻴﻂ‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي ﺑﻠﻮط ﻛﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻧﻮر ﭘﺴﻨﺪ ﺑﻮده و‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﺎكﻫﺎي ﺳﻨﮕﻴﻦ‪ ،‬ﻋﻤﻴﻖ و ﻏﻨﻲ از آب را‬
‫ﻣﻲﭘﺴﻨﺪد ﻧﺒﻮده و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎ ﻗﺒﻞ از رﺳﻴﺪن‬
‫ﺑﻪ ﻗﻄﺮﻫﺎي ﺑﺎﻻ ﺧﺸﻚ ﺷﺪهاﻧﺪ‪.‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫درﺟﺎت ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ‪:‬‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ درﺟﻪ‬
‫ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ‪ S1‬ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ‪ 44‬درﺻﺪ از ﻛﻞ‬
‫ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داده‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﺠﻤﻮع ﻧﻴﺰ در ﻃﺒﻘﻪ ‪ S2‬و ‪ S3‬ﺑﻴﺸﺘﺮ از‬
‫‪ 45‬درﺻﺪ از ﻛﻞ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ را در ﺧﻮد ﺟﺎي‬
‫دادهاﻧﺪ‪ .‬ﻃﺒﻘﻪ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي ﺗﻮﺧﺎﻟﻲ ﻧﻴﺰ‬
‫ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ درﺻﺪ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص دادهاﻧﺪ‪ .‬ﻻزم‬
‫ﺑﻪ ذﻛﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ درﺟﻪ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ‪ S4‬ﻓﻘﻂ‬
‫ﺷﺎﻣﻞ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي اﻓﺘﺎده ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬زﻳﺮا در اﻳﻦ‬
‫ﺣﺎﻟﺖ درﺧﺖ ﺑﻪ درﺟﻪاي از ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ رﺳﻴﺪه‬
‫ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺮﭘﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ .‬ﻛﻴﻔﻴﺖ و ﻧﻴﺰ وﺿﻌﻴﺖ‬
‫ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ در ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﻧﻘﺶ ﻛﻠﻴﺪي و ﺗﻌﻴﻴﻦ‬
‫ﻛﻨﻨﺪهاي در اﻳﻔﺎي ﻧﻘﺶﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ در اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﭘﺬﻳﺮش ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺣﻴﺎت وﺣﺶ و ﭼﻪ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ‬
‫ﺷﺮﻛﺖ در ﭼﺮﺧﻪﻫﺎي اﻧﺮژي دارد‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان‬
‫ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻞ اﻳﻨﻜﻪ درﺟﻪ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ‪S1‬‬
‫ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮد‬
‫اﺧﺘﺼﺎص داده اﺳﺖ را ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻧﺴﺒﺖ داد‬
‫ﻛﻪ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺎ زﻣﺎن اﻧﺠﺎم‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ و ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در راﺷﺴﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان‪11........................................................................................................................‬‬
‫ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﺪاﻧﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ‬
‫ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﻬﺮهﺑﺮداري و ﻗﻄﻊ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‬
‫ﺷﺪه اﻧﺠﺎم ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ وﺟﻮد ﺗﺎج‬
‫ﭘﻮﺷﺶ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺑﺎﻻ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻞ‬
‫ﻧﺮﺳﻴﺪن رﻃﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ و ﺑﻪ ﺗﻌﻮﻳﻖ‬
‫اﻓﺘﺎدن ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ و ﺗﺠﺰﻳﻪ ﺳﺮﻳﻊ آنﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﻳﮕﺮي ﻛﻪ در ﺑﺨﺶﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﺪه‬
‫ﭘﺎﺗﻢ و ﻧﻤﺨﺎﻧﻪ در ﺟﻨﮕﻞ ﺧﻴﺮود اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ در ﺑﺨﺶ ﭘﺎﺗﻢ در‬
‫ﻃﺒﻘﻪ ‪ S3‬و در ﺑﺨﺶ ﻧﻤﺨﺎﻧﻪ در ﻃﺒﻘﻪ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ‬
‫‪ S2‬ﺑﻮد )‪ .(32‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻞ‬
‫ﺗﻔﺎوت ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي اﻳﻦ دو ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﺗﺮﻛﻴﺐ‬
‫ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﺗﺸﻜﻴﻞ دﻫﻨﺪه ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎي دو‬
‫ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ (2007) Sefidi‬ﻣﻤﺮز‬
‫ﮔﻮﻧﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺗﺸﻜﻴﻞدﻫﻨﺪه ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﺑﻮد ﻛﻪ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ راش‪ ،‬ﻛﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎي‬
‫اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﺪ‪ ،‬ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﭘﻮﺳﻴﺪه‬
‫و ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪﺗﺮي از ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ را ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﻲدﻫﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭼﻨﺪﻳﻦ دﻫﻪ ﺑﻬﺮهﺑﺮداري در‬
‫ﺑﺨﺶﻫﺎي ﭘﺎﺗﻢ و ﻧﻤﺨﺎﻧﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺧﺮوج ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎي ﻃﺒﻘﻪ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ‪ S1‬از ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻓﺮاواﻧﻲ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎي ﺳﺮﭘﺎ در‬
‫ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ﺑﺎ ﺗﺮاﻛﻢ ﺗﻮده و ﻋﻤﻖ‬
‫ﺳﻔﺮه آب زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫)‪ .(1،29‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺧﻴﺮ ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ‬
‫ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻃﺒﻘﺎت ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر‬
‫ﻋﻤﺪه واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻃﻮل ﻗﻄﻌﺎت ﭼﻮب و وﺿﻌﻴﺖ‬
‫اﻗﻠﻴﻤﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ )‪.(29‬‬
‫‪D‬‬
‫‪I‬‬
‫‪S‬‬
‫‪f‬‬
‫‪o‬‬
‫‪e‬‬
‫اﻟﮕﻮي ﻣﻜﺎﻧﻲ‪:‬‬
‫ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﭘﺪﻳﺪهﻫﺎ ﺑﺮاي اﻟﮕﻮي ﻣﻜﺎﻧﻲ‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻲﮔﺮدد و ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي درﺧﺘﻲ و ﻳﺎ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫‪www.SID.ir‬‬
‫دارﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺨﺘﺼﺎت ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﻧﻘﺸﻪ‬
‫ﺑﺮداري آﻧﻬﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اراﺋﻪ ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ ﻛﻪ در‬
‫اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ روﻳﻜﺮد ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ‬
‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺎﺑﻊ ‪ K-Ripely‬ﻧﺸﺎن‬
‫دﻫﻨﺪه ﻛﭙﻪاي ﺑﻮدن اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )ﺷﻜﻠﻬﺎي‪ 7، 6‬و ‪ .(8‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ‬
‫دﺳﺖ آﻣﺪه ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻟﮕﻮي ﺗﺠﻤﻌﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ‬
‫ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ‪(2011) Baker & Chaw‬‬
‫ﻫﻢﺧﻮاﻧﻲ دارد‪ .‬آنﻫﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‬
‫ﻛﻪ ﭼﻮن زادآوري درﺧﺘﺎن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺮگ و‬
‫ﻣﻴﺮ آنﻫﺎ ﺑﺎ اﻟﮕﻮي ﺗﺠﻤﻌﻲ اﺗﻔﺎق ﻣﻲاﻓﺘﺪ‪ ،‬اﻟﮕﻮي‬
‫ﺗﺠﻤﻌﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ دور از ذﻫﻦ ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬
‫ﺑﻴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ اﻟﮕﻮي ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻛﭙﻪاي ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﺑﺎ‬
‫ﭘﻮﻳﺎﻳﻲ زادآوري ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ روﺷﻨﻪﻫﺎ در ﺟﻨﮕﻠﻬﺎي‬
‫راش ﻣﻌﺘﺪﻟﻪ ﺳﺎزﮔﺎر ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺎن ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‬
‫زادآوريﻫﺎ در روﺷﻨﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎ ﻣﺮگ و‬
‫اﻓﺘﺎدن درﺧﺘﺎن ﺑﺎﻟﻎ ﻛﻬﻨﺴﺎل اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‬
‫ﻣﺴﺘﻘﺮ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ )‪ .(29‬ﮔﻮﻧﻪ راش ﻧﻴﺰ ﻛﻪ‬
‫ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ درﺻﺪ ﭘﻮﺷﺶ درﺧﺘﻲ ﻣﻨﻄﻘﻪ را‬
‫ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻟﻜﻪاي و ﮔﺮوﻫﻲ‬
‫زادآوري ﻛﺮده ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدي‬
‫اﻟﮕﻮي ﻛﭙﻪاي ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه ﺑﺮاي ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ را‬
‫ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬در واﻗﻊ وﺟﻮد اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ‬
‫ﺗﺠﻤﻌﻲ در ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﺑﻴﻦ درﺧﺘﺎن ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺮگ‬
‫اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ درﺧﺘﺎن در ﺗﻮده ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ‬
‫ﻏﻴﺮ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ ﻧﺎﺷﻲ‬
‫از ﺗﺮاﻛﻢ‪ ،‬ﻣﻜﺎﻧﻴﺴﻢ ﻏﺎﻟﺐ در ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي راش‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪ .(4‬در واﻗﻊ ﺗﺠﻤﻊ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ‬
‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در‬
‫‪v‬‬
‫‪i‬‬
‫‪h‬‬
‫‪c‬‬
‫‪r‬‬
‫‪A‬‬
1393 ‫ ﺑﻬﺎر‬،‫ ﺷﻤﺎره اول‬،‫ ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ‬،‫ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻳﺮان‬............................................................................................12
‫ﮔﻮﻧﻪﻫﺎي ﺟﺎﻧﻮري ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﺣﺸﺮاﺗﻲ ﻛﻪ‬
‫در ﻳﻚ ﺗﻮده ﺟﻨﮕﻠﻲ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر و‬
‫ اﻟﮕﻮﻫﺎي‬.‫ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﻨﻮع ﻣﻜﺎﻧﻲ‬
‫و ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ ﺳﺎﺧﺘﺎري اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﺟﻨﮕﻠﻲ را‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﻨﺪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻣﻬﻤﻲ در‬
‫ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ‬.‫ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‬
‫ﻣﻨﻈﻮر آﮔﺎﻫﻲ از ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ در‬
‫اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﺟﻨﮕﻠﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﺧﺸﻜﻪ‬
‫دارﻫﺎ در ﺗﻮدهﻫﺎي دﺳﺖ ﻧﺨﻮرده ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان ﻣﺮﺟﻊ ﺑﺮاي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ و درﺧﻮر‬
‫ﺟﻨﮕﻠﻬﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد ﺗﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬
‫ﺑﻪ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎﻳﺪار و ﻫﻤﮕﺎم ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ در ﻣﻨﺎﻃﻖ‬
.‫ﺟﻨﮕﻠﻲ ﺗﺤﺖ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﺪ‬
‫ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ رﻗﺎﺑﺖ در ﺗﻐﻴﻴﺮ اﻟﮕﻮي‬
‫ﻣﻜﺎﻧﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ‬
‫ ﺑﻪ ﻃﻮر‬.(14) ‫ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﻳﺎ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺳﻦ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‬
‫ زادآوري‬،‫ﻛﻠﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ ﺑﺮاي ﺣﻴﺎت وﺣﺶ‬
‫ ﻛﻴﻔﻴﺖ آب ﻣﻬﻢ‬،‫ ﭼﺮﺧﻪ ﻣﻮاد ﻏﺬاﻳﻲ‬،‫ﮔﻴﺎﻫﺎن‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﺷﻴﻮه ﺟﻨﮕﻞﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ‬
‫ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻫﻤﻮاره ﺑﺮ ﻧﻘﺶ آنﻫﺎ در ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎي‬
‫ ﻣﺴﺌﻠﻪ‬.‫ﺣﻴﺎﺗﻲ ﺟﻨﮕﻞ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ‬
‫دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ آن ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻮد اﻫﻤﻴﺖ اﻧﺪازه‬
‫ﮔﻴﺮي و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺧﺸﻜﻪدارﻫﺎ در ﺷﻨﺎﺧﺖ و‬
‫ﺗﻮﺻﻴﻒ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﺟﻨﮕﻠﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ در‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺟﻨﮕﻞ وﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ‬
‫ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺗﺤﻮل ﺟﻨﮕﻞ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت‬
‫ ﺧﺸﻜﻪ‬،‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻨﻮع زﻳﺴﺘﻲ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺟﻨﮕﻠﻲ‬
‫ زﻳﺮا ﺗﻨﻮع‬.‫دارﻫﺎ از اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‬
D
I
S
f
o
e
v
i
h
References
1- Aakala, T., T. Kuuluvainen, S. Gauthier & L. Grandpré, 2008. Standing dead trees
and their decay-class dynamics in the north eastern boreal old-growth forests of Quebec.
Forest Ecology and Managment 255: 410–420.
2- Akhavan, R., Kh. Sagheb Talebi, M. Hassani, & P. Parhizkar, 2010. Spatial patterns
in untouched beech (Fagus orientalis Lipsky) stand over forest development stages in
Kelardasht region of Iran. Iranian Journal of Forest and Poplar Research 18(2): 322-336.
3- Albrecht, L., 1991. Die Bedeutungg des toten Holzes im Wald Forstw.cbl.110: 106113.
4- Amanzadeh B., Kh. Sagheb-Talebi, B. Sotoudeh Foumani, F. Fadaie, J. Camarero &
J. Linares, 2013. Spatial Distribution and Volume of Dead Wood in Unmanaged
Caspian Beech (Fagus orientalis) Forests from Northern Iran. Forests 4: 751-765.
5-Arevalo, J.R. & J.M. Fernandez-Palacios, 2003. Spatial patterns of trees and
juveniles in a laurel forest of Tenerife, Canary Islands. Plant Ecology 165: 1–10.
6– Baker, TR. & K.J. Chaw, 2011. Manual for coarse woody debris measurement in
rainforest plots. Natural environment research council. 8 p.
7 - Besag, J. 1977. Contribution to the discussion of Dr. Ripley's paper. Journal of the
Royal Statistical Society. 39(2): 193-195.
8- Bohl, J. & B. Brandli, 2007. Deadwood volume assessment in third Swiss National
Forest Inventory: methods and first results. European Journal of Forest Research
126(3):449 – 457.
9- Brunet, J., O. Fritz, & G. Richnau, 2010. Biodiversity in European beech forests—A
review with recommendations for sustainable forest management. Ecology Bulletine 53:
77–94.
c
r
A
www.SID.ir
13........................................................................................................................‫اﻟﮕﻮي ﭘﺮاﻛﻨﺶ ﻣﻜﺎﻧﻲ و ﺣﺠﻢ ﺧﺸﻜﻪ دارﻫﺎ در راﺷﺴﺘﺎن ﻫﺎي ﺷﻤﺎل اﻳﺮان‬
10-Christensen, M. & J. Clausen, 2005. Managing dead wood in European beech
forests, nat_man (nature –based-management of beech in Europe) project.
11- Christensen, M., K.P. Hahn, E. Mountford & M. Odor, 2005. Dead wood in
European beech (Fagus sylvatica) forest reserves. Forest Ecology and management 210:
267–282.
12- Cressie, N.A.C., 1993. Statistics for spatial data.Wiley, NewYork, 900 pp.
13- Diggle, P.J., 2003. Statistical Analysis of Point Patterns. Arnold, London, 455 pp.
14- Duncan, R.P., 1991. Competition and the coexistence of species in a mixed
podocarp stand. Journal of Ecology 79: 1073–1084.
15- Etemad, V., 2009. Optimal management of kheirud forest: Forest typology map.
Iran national science foundation, 120 pp.
16- Gossner, M.M., T. Lachat, J. Brunet, G. Isacsson, C. Bouget, H. Brustel, R. Brandl,
W.W. Weisser & J. Müller, 2013. Current near-to-nature forest management effects on
functional trait composition of saproxylic beetles in Beech Forests. Conservation
Biology 27: 605–614.
17_ Habashi, H., 1997. Syudying the importance of dead trees in Vaz forest of
Mazandaran, Msc Thesis, Forestry, natural resources faculty, Tarbiat modarres
University.
18- Harmon, M.E., J.F. Franklin, F.J. Swanson, P. Sollins, S.V. Gregory, J.D. Lattin,
N.H. Anderson, S.P. Cline, N.G. Aumen, & J.R. Sedell, 1986. Ecology of coarse
woody debris in temperate ecosystems. Advances in Ecological Researc 15: 133–276.
19- Heilmann-Clausen, J., & M. Christensen, 2004. Does size matter? On the
importance of various dead wood fractions for fungal diversity in Danish beech forests.
Forest Ecology and management 201: 105–117.
20-Kirby, K.J., C.M. Reid, R.C. Thomas, & F.B. Goldsmith, 2007. Preliminary
estimates of fallen dead wood and standing dead trees in managed and unmanaged
forests in Britain. Journal of Applied Ecology 35: 148–155.
21- Kooch, Y., S. M. Hosseini, M. Akbarinia, M. Tabari & S. Gh. Jalali, 2010. The role
of dead tree in regeneration density of mixed beech stand (case study: Sardabrood
forests, Chalous, Mazindaran), Iranian Journal of Forest 2(2): 93-103.
22- Lanna, J. & P. Laroque, 2007. Decay progression and classification in two oldgrowth forests in Atlantic Canada, Forest Ecology and Management 238: 293 - 301.
23- Lassauce, A., Y. Paillet, H. Jactel, & C. Bouget, 2011. Deadwood as a surrogate for
forest biodiversity: Meta-Analysis of correlations between deadwood volume and
species richness of saproxylic organisms. Ecological Indicator 11: 1027–1039.
24- Lorimer, C.G., & A.S. White, 2003. Scale and frequency of natural disturbances in
the Northeastern United States: Implications for early successional forest habitats and
regional age distributions. Forest Ecology and Managment 185: 41–64.
25- Marvie Mohadjer, M.R. 2005. Silviculture. University of Tehran Press, Tehran, 387
pp.
26- Marvie Mohadjer, M. R., M. Zobeiri, V. Etemad & M. Jourgholami, 2008.
Performing of the single selection method at compartment level and necessity for full
inventory of tree species (Case study: Gorazbon District in Kheyrud Forest, North of
Iran). Journal of natural resources of Iran 61(4): 889-908.
27- Mohammad Nejad kiasari, Sh. & R. Rahmani, 2001. Effect of dead trees on the
frequency of natural regeneration in a beech-hornbeam forest (Jamaleddinkola,
Mazandaran). Journal of the Iranian natural resources 54(2):143-151.
D
I
S
f
o
e
v
i
h
c
r
A
www.SID.ir
1393 ‫ ﺑﻬﺎر‬،‫ ﺷﻤﺎره اول‬،‫ ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ‬،‫ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ اﻳﺮان‬............................................................................................14
28-Nouri, Z., 2012. Multi-purpose Inventory Method Based on Ecological Approach for
Beech Forests of Iran (Case study: Gorazbon district, Kheyrud forest). PhD thesis,
natural resources faculty, Tehran University.
29- Passovoy, M., & Z. Fule, 2006. Snag and woody debris dynamics following severe
wildfires in northern Arizona ponderosa pine forests, Forest Ecology and Management
223: 237-246.
30- Russell, M.B., L.S. Kenefic, A.R. Weiskittel, J.J. Puhlick, & J.C. Brissette, 2012.
Assessing and modeling standing deadwood attributes under alternative silvicultural
regimes in the Acadian Forest region of Maine, USA. Canadian Journal of Forest
Research. 42: 1873–1883.
31– Santiago, J.M., & D.R. Amanda, 2005. Dead trees resources for forest wildlife,
Extension fact sheet, Ohio University Express, Ohio.
32- Sefidi, K., 2007. Quantitative and qualitative studying of dead trees in a managed
forest (case study: Patom and Namkhaneh District of Kheirud forest), Msc thesis,
natural resources faculty, Tehran University.
33- Sefidi, K. & M. R. Marvie Mohadjer, 2009. Amount and quality of dead trees (snag
and logs) in a mixed beech forest with different management histories, Journal of Forest
and Wood Products 62(2): 191-202.
34- Siitonen, J., P. Martikainen, P. Punttila & J. Rauh, 2000. Coarse woody debris and
stand characteristics in mature managed and old – growth boreal mesic forests in
southern Finland, Forest Ecology and Management 128: 211-225.
35- Wisdom, M.J. & L.J. Bate, 2008. Snag density varies with intensity of timber
harvest and human access. Forest Ecology and Management 255: 2085–2093.
36- Zolfeghari, E., 2004. Ecological and Silvicultural investigation of dead trees in
beech forests of Iran, Msc Thesis, natural resources faculty, Tehran University.
D
I
S
f
o
e
v
i
h
c
r
A
www.SID.ir